We kunnen niet anders dan achter Israël staan

In een vraag kun je vaak opmaken wat het antwoord is en met welke hartsgesteldheid de vraag gesteld wordt. In een spreekbeurt van Oscar Lohuis tijdens een jij daar avond werd dit beide (pijnlijk) duidelijk. Na de spreekbeurt van Oscar mocht het publiek vragen stellen en daar viel op hoe de leugens van de tegenstander langzaam maar zeker in de gedachten vastzitten van diverse vragenstellers. Israël zou honger inzetten als wapen, God zou het geweld afkeuren wat Israël inzet, daar was de vragensteller van overtuigd. Oscar Lohuis weerlegde deze argumenten in de vragen. 

Er zet maar 1 iemand honger in als wapen en dat is hamas. We hebben allemaal de beelden gezien van de uitgehongerde gijzelaars. Hoe Eli Sharabi vertelde dat hij hoopte op een pita en niet op pasta. De reden? Met de pita kon hij zo lang mogelijk doen om het op te eten, dat kon niet met de pasta. Alles maar om de honger tegen te gaan. Israël hoeft geen voedsel te geven, hamas houdt het tegen om het lijden te vergroten en om de prijzen op te drijven en het narratief te manipuleren van de wereld. En dat lukt ze. Wie echter de beelden ziet van de lachende kinderen met hun schalen die uit hun rol schieten, of de beelden van de markten, ziet al gauw dat er van honger helemaal geen sprake is. 

En dat is er nog het geweld dat Israël in zou zetten. Als deze mensen dit vragen, vraag ik mij af hoe zij aankijken tegen de veldtochten die Jozua en David hielden. Daarbij werd geweld gebruikt tegen burgers. Daarvoor zouden zij zich nu moeten melden bij het strafhof in Den Haag, maar God keek anders naar de zaak. Zij moesten volken uitroeien die zich volledig overgegeven hadden aan de boze en zijn demonische macht. Zij offerden hun kinderen (net zoals hamas dit doet), en deze volken deden nog vele dingen die het daglicht niet konden verdragen. Zij hadden daar reuzen, Enakieten. Deze waren niet toevallig uitgerust met zes vingers of tenen, zij hadden zich vermengd met een geslacht dat alleen boosaardigheid en kwaad kent. Israël zet geen buitensporig geweld in. Ik heb in mijn Telegram kanaal uitvoerig bericht van een bombardement in Libanon. Een leger dat buitensporig geweld pleegt, zoals Rusland, vuurt gewoon lukraak drones en raketten af. Dat doet en deed Israël niet. 

De wilde takken

De leugen vindt steeds meer grond in de gemeente als het op Israël aankomt. Ik schrik van de kennis en de houding naar Israël. Christenen zouden beter moeten weten omdat zij de volledige Bijbel en de Heilige Geest hebben. De Joden hebben ons het Evangelie gebracht. Wij zijn de meest bevoorrechte en gelukkigste mensen ter wereld. En toch verheffen wij ons als wilde olijftakken tegen de originele takken en uiteindelijk de wortel zelf (Romeinen 11:18). En als de Here de initiële takken kan afrukken, zou Hij dat dan ook niet kunnen doen met de wilde takken (Romeinen 11:21)? Is het voor christenen dan niet genoeg dat zij hetzelfde loon krijgen als de andere dagloners? Moeten wij meer ontvangen omdat wij langer arbeiden en pas later de volheid van Israël zien? Mogen zij niet hetzelfde loon ontvangen? Zijn wij niet slecht omdat wij meer en meer willen? Zo kunnen wij ons immers verheffen door te pochen met ons loon, als dat hoger zou zijn. God wederstaat de hoogmoedigen (Jakobus 4:6). 

Actuele Waarheid

Als je de podcast van Actuele Waarheid hebt bekeken over de lezing van Wilco Vos dan kun je daar ook de reacties onder lezen. Daar wordt duisternis verweten en een gebrek aan kennis van de vervangingsleer. Ik zou liegen en daarmee ingaan tegen het karakter van God. Als het gesprek journalistiek zou zijn dan zou het slechter zijn dan de oude media. Ik ben geen journalist. Wij willen met deze podcast onderscheiden en waarschuwen voor de vrucht van een boom als deze niet goed is. Er is immers maar één Waarheid. Die is te ontvangen door de Heilige Geest (Johannes 16:13) en niet door de mens of de onterecht zo genoemde kennis. Het toont aan hoe de tegenstander verwarring zaait, wederom, in de gemeente van Christus. In de Tweede Wereldoorlog hielden christenen zich afzijdig. Ze waren niet bereid om de prijs te betalen zoals de familie ten Boom. De familie ten Boom hield geen openlijke manifestaties. Dat dat nu wel gebeurt voor Israël is niet verkeerd overigens, maar de familie ten Boom hielp zoveel “horloges” aan een veilige plek. En daarnaast baden zij al lang voor de Tweede Wereldoorlog voor de Joden en hun terugkeer naar het land Israël. En Corrie ten Boom mocht getuige zijn van mei 1948. De totstandkoming van de staat Israël wordt door christenen als toeval gezien, zeker niet als een Bijbelse vervulling van profetie, maar dat is het wel. Er is zoveel afval en verwarring door allerlei wind van leer. 

Toen Jozua streed tegen Amalek hief Mozes zijn handen op. Toen zijn handen zakten had Amalek de overhand. Daarom ondersteunde men Mozes zijn armen. Zo werd door Gods Hulp Amalek overwonnen (Exodus 17:11-16). Wij als gemeente van Christus mogen bidden voor Gods Volk, Israël, zoals Mozes deed toen Jozua tegen Amalek streed. Diezelfde Amalek doet zich nu voor in zijn nieuwe gastheer, hamas. Maar in plaats van bidden voor onze broeders, bekritiseren we, zijn we onverschillig en er zijn er zelfs die ronduit antisemitisch zijn. Onze gebeden voor iemand hangen niet af van zijn gedrag of zijn of haar eigen rechtvaardigheid. Onze gebeden worden, als het goed is, door de Heilige Geest gedreven, die ons leert bidden. Zijn wij bereid een prijs te betalen zoals de familie ten Boom? Zoals Jozua en Mozes? Steunen wij Israël? Ook nu ons dat wat kost? 

Ons gebed doet er toe

Wij kunnen niet anders dan achter Israël staan. Hij wil dat wij het opnemen voor Zijn broeders. Hij wil dat wij hen barmhartigheid bewijzen. Onze gebeden doen ertoe. En er komt een dag dat wij de waarde gaan inzien van al die gebeden. Het is niet dat God ons nodig heeft, Hij kan ook op een andere manier Verlossing schenken (Esther 4:14). Maar Hij geeft ons de genade om mee te doen in deze Strijd, om Zijn werken te mogen aanschouwen als wij achter Israël staan. Dan gaan wij zien hoe ondanks al dat lijden er ook wonderen plaatsvinden. Israël is een door God gegeven getuigenis voor deze wereld om te laten zien, er is een God. Jezus is de hoop voor Israël en voor ons. Hij is de Ware Messias. En Hij is een Jood. Hij zal terugkomen op deze aarde en het Messiaanse Rijk gaan stichten waar de discipelen al naar vroegen (Handelingen 1:6). Hoe kunnen wij dan bekritiseren en zelfs haten wat Hij liefheeft? 

Het antwoord ligt in de vraag

Ik begon dit stuk met de opmerking dat je uit een vraag vaak het antwoord kan opmaken. Jezus stelt op een gegeven moment de volgende vraag:

Ik zeg u dat Hij hun met spoed recht zal doen. Maar zal de Zoon des mensen, als Hij komt, wel het geloof op de aarde vinden? Lukas 18:8 HSV

Zal Hij het vinden? Is het er nog? Dit geloof van een mosterdzaadje? Het geloof dat volhardt en overwint omdat wij blijven roepen (Lukas 18:7)? Zal Hij het vinden? Ik hoop het, maar als ik zie wat er gebeurt in dit land en in Europa, ben ik niet echt hoopvol. Gelukkig zie ik wat voor ogen is en Hij ziet het hart aan. Er zullen er nog zijn, maar ik ben bang dat ze een enorme minderheid zullen zijn. Dwaalleren, antisemitisme, kritiek en haat naar Israël. Ze zijn allemaal aanwezig binnen en buiten de kerkmuren. En ondanks onze verkeerde houding naar Israël, snakken we naar een Opwekking? De vervulling met de Heilige Geest is het enige wat ons echt kan helpen. Dat is niet omdat ik het schrijf, maar omdat de Here Jezus over Hem zei dat Hij uit Hem zou putten, dat Hij ons de toekomst zou verkondigen en dat Hij ons zal leiden tot de volle Waarheid (Johannes 16:13-15). Jezus gaf geen andere weg of alternatief (Handelingen 1:5,8). Dat wij daar naar terugkeren. Dan zullen wij zien hoe Zijn liefde is voor Israël. Dat Hij achter Israël staat. Dat wij niet boven onze Heer gaan staan, maar Hem volgen, in gehoorzaamheid door liefde werkend in onze harten. De liefde die van boven is. Van Hem die, die liefde in onze harten heeft gelegd. Hij zal Israël verlossen en gerechtigheid doen komen over de ganse aarde. En Hij staat achter Israël, laten wij Zijn voorbeeld volgen, de Zoon van de Gerechtigheid.