Een terroristische aanslag op Bondi Beach op Chanoeka

Vandaag de eerste dag van Chanoeka is er weer een terroristische aanslag gepleegd op Joden. En nu niet in Israël maar in Sydney, Australië. De media, en uiteraard ook de NOS, zijn nog niet helemaal zeker of dit wel met de Joden te maken heeft. Maar dit was een Chanoeka viering als je deze beelden ziet en deze uitnodiging. En hier spreekt een getuige over wat hij zag tijdens deze gebeurtenissen, de terroristen kregen alle ruimte en tijd om te schieten, de politie was te bang om in te grijpen. 

Over de terroristen is al meer bekend, een immigrant uit Algerije en iemand uit Pakistan, Naveed Akram. En de eerste verklaring van de premier van Australië noemt niets over antisemitisme of Jodenhaat. Kijk naar deze foto en je krijgt een duidelijk antwoord. De premier van Australië was nog zo gewaarschuwd door rabbi Eli Schlanger die één van de dodelijke slachtoffers is. Rabbi Eli laat een vrouw en vier kinderen na. Ook Keith Starmer, de premier van het VK, is niet op de hoogte van de actualiteit, de zoveelste blunder.

Australië is, door immigratie, een zoveelste bron van Jodenhaat geworden. Kijk maar naar deze beelden van 8 oktober 2023, een dag na de verschrikkelijke slachtpartij van hamas. Het land dat Hillel Fuld de toegang ontzegde omdat hij te pro Israël is, laat vrij Islamistische terroristen binnen. Onder de gewonden is ook Arsen Otrovsky, een advocaat en een strijder tegen antisemitisme. En net zoals er op 7 oktober 2023 door de wereld vuurwerk werd afgestoken is dat ook nu weer het geval. En wat zien we weer gebeuren? Er wordt weer geschermd met Islamofobie. 

De media, regeringen zowel woke links als rechts, ze zien niet welk gevaar ze hebben binnengehaald. Ze zien het paard van Troje niet. En toegeven dat ze een catastrofale fout hebben gemaakt willen ze niet. Hoogmoed ten koste van de Joodse minderheid is acceptabel, als de dood dat ze Islamofoob worden genoemd. Toch gebeuren er ook wonderen, ook vandaag. Een man die een van de terroristen wist te overmeesteren, voorkwam nog meer slachtoffers. Deze Ahmed toonde moed. 

Joden worden overal gehaat en vervolgd. Ook in ons land (bv. Bob Vylan in Paradiso). En de leugen viert hoogtij. Antisemitisme zien we in allerlei vormen. Tot het niet kunnen garanderen van uw veiligheid als Jood, wat betekent, we willen u geen veiligheid geven, tot scheldpartijen, boycotten, oproepen tot geweld, tot moorden en het moorden zelf. En deze keer kan de wereld niet zeggen: We hebben het niet geweten. Je bent gewaarschuwd maar je wilde niet luisteren. 

De profeet Jeremia profeteerde vele jaren geleden het volgende:

Daarom, zie, er komen dagen, spreekt de HEERE, dat er niet meer gezegd zal worden: Zo waar de HEERE leeft, Die de Israëlieten uit het land Egypte geleid heeft, maar: Zo waar de HEERE leeft, Die de Israëlieten uit het land in het noorden en uit al de landen waarheen Hij hen verdreven had, geleid heeft. Ik zal hen terugbrengen in hun land, dat Ik hun vaderen gegeven heb. Zie, Ik ga boden tot vele vissers zenden, spreekt de HEERE, dat zij hen moeten opvissen. En daarna zend Ik boden tot vele jagers, dat die hen moeten opjagen van elke berg en van elke heuvel, en uit de kloven van de rotsen. Want Mijn ogen zijn gevestigd op al hun wegen. Ze zijn voor Mijn aangezicht niet verborgen en hun ongerechtigheid kan zich niet voor Mijn ogen verhullen. Ik zal eerst hun ongerechtigheid en hun zonde dubbel vergelden, omdat zij Mijn land ontheiligd hebben: zij hebben Mijn eigendom met de dode lichamen van hun afschuwelijke afgoden en hun gruweldaden vervuld. HEERE, mijn kracht en mijn burcht, mijn toevlucht op de dag van de benauwdheid, tot U zullen de heidenvolken komen van de einden der aarde, en zeggen: Onze vaderen hebben enkel leugen in erfelijk bezit gekregen, en nietige dingen, niets ervan is van nut. Zou een mens zich goden maken? Dat zijn toch geen goden! Daarom, zie, Ik doe hen erkennen, deze keer doe Ik hen Mijn hand en Mijn macht erkennen. Dan zullen zij weten dat Mijn Naam HEERE is. Jeremia 16:14-21 HSV 

God zond boden om hen naar Zijn land terug te brengen. En deze boden komen ook tot de jagers die hen opjagen. Gods Naam wordt ontheiligd als zij niet in Zijn Land zijn want dat is het land dat Hij hen gegeven heeft. Toen zij in Zijn Land woonden, ontheiligden zij dit land door de werken te doen die de volken deden die ze moesten verdrijven. Er was afgoderij en kinderen werden levend verbrand voor de Moloch. Maar het volk kwam terug in het land waar ze thuishoren en dat is nu weer sinds 1948. En toch zijn er velen die niet willen terugkeren. Let wel, deze jagers gaan zeker niet vrijuit, net zoals Babel niet vrijuit ging (Jesaja 47:6). De boden worden gestuurd om de jagers hen te doen opjagen. Deze jagers denken Gods volk uit te kunnen roeien maar wat ze vergeten is dat Gods volk thuis komt en de natie Israël alleen maar sterker wordt. We zien de immigratie naar Israël toenemen. In deze update spreken Amir Tsarfati en Berry Stagner over een grote migratiegolf van Joden naar Israël. God laat alles medewerken ten goede, maar wee hen die Zijn volk vervolgd hebben. Voor de Joden is het een oproep, keer terug naar huis, keer terug naar het land dat God u gegeven heeft, Israël. 

En zie wat Jeremia zegt over de heidenvolken? Onze vaderen hebben enkel leugen in erfelijk bezit gekregen. Dit is wat er gebeurt met de heidenvolken waar de Joden uit zijn vertrokken. Dat is wat de toekomst ook ons land zal brengen, leugen. En deze leugen viert al hoogtij. Naar het Joodse volk en ook in zijn algemeenheid, de medianieten dragen er dagelijks aan bij. De dag komt steeds dichterbij dat God Zijn Toorn zal laten gaan, dan zal de wereld zien en zij die de leugen liefhebben, wat Gods Rode Lijn inhoudt. 

De Joden kwamen om Chanoeka te vieren, ook in Australië. En er gebeuren wonderen te midden van alle leugens en ellende. Ik kreeg onderstaande doorgestuurd van zo’n wonder. Uit de VS. En dat is nogmaals de bevestiging dat de God van Israël zijn volk zeker niet heeft verstoten. En aan ons de taak om dat ook niet te doen en ons zeker niet verheffen. Laten we blijven bidden tot de God van Israël die Zijn Zoon, Yeshua, stuurde dat hun ogen geopend mogen worden en Hij Zijn volk genade zal bewijzen. Want de God van Israël, die is God.

Chanoeka-wonderen stoppen nooit

Een jonge man met de naam Avraham (“Avrumel”) Greenbaum verloor zijn hele familie in de Holocaust. Na de oorlog kwam hij naar Amerika en wilde hij niets meer met het jodendom te maken hebben. Hij veranderde zijn naam in Aaron Green, verhuisde naar Alabama en trouwde daar met een vrouw die – wonder boven wonder – Joods was.

Op de dag dat zijn oudste zoon Jeffrey dertien werd, zouden ze geen bar mitswa vieren. In plaats daarvan besloot Aaron de dag te markeren door Jeffrey mee te nemen naar het winkelcentrum en hem daar alles te laten kopen wat hij maar wilde.

Toen ze in een grote elektronicazaak rondkeken, viel Jeffreys oog op iets in een antiekwinkel aan de overkant. Hij was volledig gefascineerd. Hij kon zijn ogen niet afhouden van wat hij had gezien.

Hij zei tegen zijn vader: “Ik wil niets uit de elektronicazaak." "Ik wil naar die antiekwinkel daar.” Toen ze daar aankwamen, wees de jongen naar een oude menora en zei: “Dat is wat ik wil voor mijn bar mitswa.”

Zijn vader kon het niet geloven. Hij liet zijn kind alles kiezen wat hij maar wilde in het hele winkelcentrum, en dit was zijn keuze? Hij probeerde hem op andere gedachten te brengen, maar dat lukte niet.

Aaron vroeg de winkelier wat de prijs van de menora was. Tot zijn verbazing antwoordde de man: “Sorry, die is niet te koop.”

Aaron zei: “Wat bedoelt u?" "Dit is toch een winkel.” Hij bood een groot bedrag voor de menora.

Opnieuw weigerde de eigenaar, dit keer met uitleg: “Ik heb de geschiedenis van deze menora ontdekt. Een man heeft haar tijdens de oorlog gemaakt en het kostte hem maanden om het hout te verzamelen. De menora heeft het overleefd, maar hij niet. Het wordt een verzamelobject. Ze is niet te koop.”

Ondertussen bleef Jeffrey tegen zijn vader zeggen: “Dat is wat ik wil. Dat is alles wat ik wil: de menora.” Dus bleef Aaron Green meer geld bieden, totdat de eigenaar uiteindelijk instemde met de verkoop.

De jongen was dolblij. Hij nam de menora mee naar zijn kamer en speelde er elke dag mee.

Op een dag hoorden de ouders een harde klap uit Jeffreys kamer. Ze renden naar boven en zagen de menora in stukken op de grond liggen. De vader schreeuwde naar zijn zoon omdat hij zo onvoorzichtig was, zeker gezien het enorme bedrag dat hij ervoor had betaald.

Later kreeg Aaron spijt van zijn reactie. Hij stelde zijn zoon voor: “Laten we proberen haar weer aan elkaar te lijmen.”

Terwijl hij een van de stukken vasthield, zag de vader een stukje papier dat erin vastgeklemd zat. Hij trok het eruit en begon te lezen. Tranen vulden zijn ogen en kort daarna viel hij flauw.

Zijn familie gooide water over hem heen en bracht hem weer bij. “Wat is er gebeurd?” vroegen ze.

Hij antwoordde: “Laat me jullie deze brief voorlezen. Hij is in het Jiddisch geschreven, dus ik zal hem vertalen.”

‘Aan wie deze menora ook vindt: ik wil dat je weet dat ik haar heb gemaakt zonder te weten of ik ooit de kans zou krijgen haar aan te steken. Wie weet of ik Chanoeka zal halen om haar brandend te zien? Naar alle waarschijnlijkheid zal ik deze oorlog niet overleven. Maar als de Voorzienigheid deze menora in jouw handen brengt – jij die deze brief leest – beloof me dan dat je haar zult aansteken voor mij en voor ons, mijn familie, en voor allen die hun leven hebben gegeven om de Almachtige God te dienen.’”

Aaron Green keek toen op naar zijn familie en zei met een verstikte stem, terwijl de tranen nog in zijn ogen stonden: “De brief is ondertekend door mijn vader.”

Ze waren allemaal sprakeloos. Hoe konden ze de goddelijke voorzienigheid niet herkennen? De hand van God was onmiskenbaar: een menora uit Europa die haar weg terugvond naar de familie, in een afgelegen winkelcentrum in Alabama, en hun geestelijke reis inspireerde.