Tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn er 6 miljoen Joden vermoord door de nazi’s en hun colleborateurs. Kinderen, vrouwen, mannen, ze werden van elkaar gescheiden als ze de reis in overvolle wagons al overleefd hadden. Ze werden gescheiden, de ene groep werd direct vernietigd, de andere groep moest keihard werken en werd langzaam maar zeker uitgeroeid. We kennen waarschijnlijk allemaal de beelden van uitgehongerde Joden in barakken. Hitler zei dat alle Joden ausgerottet (uitgeroeid) moesten worden. Het aantal Europese Joden is door de Tweede Wereldoorlog drastisch gedaald, dat is pas echte genocide en daar hoef je de defenitie niet voor aan te passen zoals Amnesty International deed.
In die tijd was er nog geen sociale media. Er was geen internet. Informatie bereikte ons veel langzamer, als het ons überhaupt al bereikte. Soldaten die de concentratiekampen zagen konden hun ogen niet geloven wat ze daar aantroffen. Soldaten die nog vol schieten als ze jaren later vertellen wat ze aantroffen. Tijd heelt niet alle wonden. De opdracht voor militaire verslaggevers was simpel. Leg alles zoveel mogelijk vast, film zoveel mogelijk. In dit artikel kun je hier meer over lezen. Een stukje wil ik citeren uit dit artikel:
Die beelden zijn zo confronterend dat we ze het liefst uit ons collectieve geheugen willen wissen, en daarom zijn ze – publiekelijk – opmerkelijk weinig te zien, behalve als stills in boeken of op tentoonstellingen.
Ik heb hier beelden van gezien in het Anne Frank huis, op internet en in Yad Vashem. Waar ik nog het meest moeite mee heb gehad is het boek van Simon Wiesenthal. Hij citeert daar op een gegeven moment een brief van een SS officier. Hij legt daarin uit hoe ze Joodse kinderkopjes openbreken door ze op de stenen te gooien. Dat deden ze op een bepaalde manier om de schedeltjes te doen openbreken. Hij was er trots op. In dezelfde brief schrijft hij hoe het gaat met de kinderen thuis. Wiesenthal schreef hierover in zijn boek dat hij niet kon begrijpen dat zo’n iemand affectie en empathie kon hebben voor zijn kinderen nadat hij trots beschreef hoe hij kinderen af kon slachten. Ik weet nog goed dat ik meerdere keren vol schoot toen ik dit boek las en dat ik het een paar keer weg heb moeten leggen. De gruwelen die daar plaats hebben gevonden. Het is niet anders dan satanisch.
Na deze gruwelen zeiden we nooit meer. Maar het gebeurt weer. Het blijken loze woorden die elk jaar worden herhaald bij de nationale dodenherdenking in ons land. Op 7 oktober 2023 vond er een tweede shoa plaats in de staat Israël. Het verschil was dat het IDF hier geen beelden hoefde te maken om alles vast te leggen, hoewel ze dat uiteraard wel deden. Het was hamas zelf die alles filmde en live op internet streamde. De trots, de vreugde, en het gejuich bij de Arabieren in Gaza en in Judea en Samaria. En daar niet alleen. Ook in Europa en in de Verenigde Staten gingen mensen de straat op om de slachtpartij te vieren.
Ik heb bewust bepaalde beelden niet bekeken, maar sommige verhalen zal ik nooit meer kunnen vergeten. Als je hier niets over wilt weten dan raad ik je aan deze alinea over te slaan. Er zijn 2 verhalen die mij bij zijn gebleven in hun gruwelijkheid. De eerste is een hulpverlener die een zwangere vrouw dood aantrof. Hij zag dat haar buik was opengesneden en zag daar de navelstreng uit hangen. Een mes was door het kindje gegaan. En hij zei in tranen: “Ik vroeg me toen af, wie hebben ze eerst gedood?” Het tweede verhaal is hoe een kindje levend werd verbrand in de oven terwijl de moeder werd verkracht en afgeslacht. Hamas vermoordde een moeder en paradeerden met de 2 kindjes. De beelden zijn veel gedeeld op internet. Er kwamen gijzelaars gaza binnen, dood en leven. Ze werden als hompen vlees binnen gehaald en men vierde het. Soms alleen een hoofd. Benen uit een auto met bloed. En men vierde dit alles met grote vreugde. Emily Hand, een kindje gegijzeld, moest kijken naar beelden van 7 oktober. Gijzelaars mochten niet huilen en moesten onder toezicht van mannen met AK-47’s douchen.
Na de Tweede Wereldoorlog werd direct de shoa ontkent. Het viel allemaal wel mee. Mensen zeiden: “Ik heb het niet geweten”. Het geweten van de wereld laat te wensen over. Ook nu, ondanks alle bewijzen, alle beelden, alle getuigenverklaringen, wil de wereld het niet horen. Sterker nog, alles wordt omgedraaid. Israël wordt beschuldigd van genocide terwijl het juist vecht tegen tegenstanders die openlijk genocide verkondigen en uitvoeren. Sophie Hilbrand zei in de talkshow Bar Laat dat Israël ontwapend moest worden. En de wereld gaat nog een stap verder. Er is een campagne gestart: “Niet in mijn naam.” Deze campagne is opgericht om je uit te spreken tegen de “genocide” die Israël pleegt in gaza en Libanon (je leest het goed). Kijk goed naar de personen zodat je hun namen onthoudt en het kan heel handig zijn als er weer nieuwe verkiezingen komen. Politici doen net zo hard mee aan deze leugen.
De wereld wil niet erkennen dat Israël deze oorlog niet wilde, dat het geen bezetter is en dat het er alles aan doet om zijn volk terug te halen. Dat daarbij burgerslachtoffers vallen is niet Israëls verantwoordelijkheid maar die van de Arabieren in gaza. Ze willen geen wapenstilstand, en ondanks een beloning van 5 miljoen euro per gijzelaar gebeurt er niets. Hamas is vrijwel gereduceerd tot een paar gewapende bendes en toch wil men de gijzelaars niet vrijlaten voor 5 miljoen dollar per gijzelaar. De mensen in gaza hebben een keuze. Geef je over en geef de gijzelaars terug. De gijzelaars en Israël hebben geen keuze. Gijzelaars zitten daar tegen hun wil om allerlei verschrikkingen te moeten ondergaan. Israël vecht voor hun bevrijding en haar voortbestaan.
Het feit dat de gijzelaars nu al meer dan 430 dagen in kamp gaza zitten komt door de wereld. De eisen van Joe Biden van nog meer voedsel, nog meer humanitaire hulp, het tegenhouden van wapens zorgen ervoor dat IDF soldaten onnodig omkomen. Het verlengt een oorlog die al veel eerder afgelopen had kunnen zijn. En al die 430 dagen zijn getuigen tegen de wereld. Dit had niet gehoeven, het had ook onmogelijk gemaakt kunnen worden. Maar de VN financierde 7 oktober door UNWRA. Dat zorgde ervoor dat hamas de tunnels (onder UNWRA gebouwen) kon maken en de wapens kon financieren die gebruikt werden op 7 oktober. Israël wordt beschuldigd van alle bommen die ze op gaza gooien. Bedenk dan dat Israël al jaren raketten incasseert. Sinds 7 oktober 2023 staat de teller al op ruim 26000 (!) raketten. En als Israël had gewild was 1 bom voldoende geweest.
Het geweten van de wereld wordt met de dag slechter. Om te ontkennen wat er gebeurd is, wordt alles omgedraaid. Er wordt zo hard mogelijk geschreeuwd dat Israël genocide pleegt. En als ze het niet kunnen bewijzen, passen ze de definitie aan. Jezus werd door leugens veroordeeld. En ondanks dat de wereld (de Romeinen) de leugens erkende, vermoorden ze toch de Zoon van God. Als Jezus terugkomt zal Hij beginnen met Zijn oordeel over de schapen en de bokken. Dan is de gradatie wat je gedaan hebt aan de minste van Zijn broeders. En Zijn broeders zijn de Joden. En de mensen zullen zo weinig kennis hebben dat ze Jezus zullen vragen: wanneer hebben wij dat dan gedaan? Zowel de schapen als de bokken reageren met: Wanneer? De Jodenhaat, het antisemitisme zal zijn hoogtepunt bereiken aan het einde van de tijd. We zien het nu weer oplaaien, alle zionisten moet verbannen en gedood worden (ausgerottet). Hitler meende wat hij zei, de mensen in onze tijd ook. We zien Israël weer als een staat, we zien hoe God alles heeft omgedraaid. Hezbollah is verzwakt, hamas is bijna niet meer. Iran is zijn grip kwijt aan het raken. En Joe Biden kan bijna geen schade meer toebrengen. Donald Trump dreigt met het losbreken van de hel als de gijzelaars niet terug zouden komen voor zijn inauguratie. En prompt starten er weer onderhandelingen. Maar ook al geeft hamas zich over en komen alle gijzelaars terug, dan is de zaak voor God nog niet afgedaan. God zal oordelen over hoe men omgegaan is met Zijn volk:
Want zie, in die dagen en in die tijd, als Ik een omkeer zal brengen in de gevangenschap van Juda en Jeruzalem, zal Ik alle heidenvolken bijeenbrengen en hen doen afdalen naar het dal van Josafat. Daar zal Ik met hen een rechtszaak voeren, vanwege Mijn volk en Mijn eigendom Israël, dat zij onder de heidenvolken verstrooid hebben. Mijn land hebben zij verdeeld. Zij hebben het lot geworpen over Mijn volk. Zij gaven een jongen voor een hoer; zij verkochten een meisje voor wijn, zodat zij konden drinken. Joël 3: 1-3 HSV
Mijn land hebben zij verdeeld, zij hebben vele malen geprobeerd er een 2 statenoplossing door te drukken. Zij hebben mijn volk gegeven voor een volk dat hoereert met de overste van deze wereld. Vele gevangenen moesten vrijgelaten worden voor onschuldige burgers. Gods oordeel wordt in de praktijk gebracht en dat zou zomaar snel kunnen komen. In onze tijd zijn er gelukkig nog steeds schapen, mensen die wel zien wat er aan de hand is en kiezen voor Gods volk. Deze mensen maken de juiste keuze. Hoeveel meer moeten wij als kinderen van God niet bidden voor Zijn volk. Dat we biddend achter Israël staan en hen ondersteunen waar we kunnen. En uitspreken waar de Heilige Geest het ons op het hart legt. En dat door alles heen, door al het lijden, al de leugen er toch nog veel Joden zich zullen keren tot de Ware Messias, Yeshua. Dan zijn zij namelijk werkelijk thuis. En ik hoop en bid nog steeds: Bring Them Home Now. Abeita!
Het gedrag van de schapen
Het gedrag van de bokken
Comments