En wanneer u bidt, zult u niet zijn als de huichelaars; want die zijn er zeer op gesteld om in de synagogen en op de hoeken van de straten te staan bidden om door de mensen gezien te worden. Voorwaar, Ik zeg u dat zij hun loon al hebben. Mattheüs 6:5 HSV
Hun loon kregen ze op het moment dat ze de eer van mensen kregen. Daar op de straten. Maar ook in hun samenkomsten in de synagogen baden ze waarschijnlijk prachtige gebeden. In Mattheüs 23 gaat Jezus uitgebreid in op de Schriftgeleerden en Farizeeën. Hij laat daar heel duidelijk zien hoe ze waren. Ze maakten hun gebedsriemen breed en de kwastjes aan hun kleren groot (Mattheüs 23:5). Ze maakten een religie van Gods Woord. Dit terwijl het doel van het alles was dat ze de God van Israël zouden kennen en Zijn Woord.
Deze houding van hoogmoed is niet alleen gelimiteerd tot het Joodse volk. In de gemeente van Christus vind je deze houding ook. Daar zijn ook mensen aanwezig die graag voorgaan in van alles en nog wat. Ze bidden ellenlange gebeden, ze zijn gesteld op een bediening. Je mag er niets van zeggen want de bediening hebben zij van de Heer ontvangen en wie ben jij om er iets van te zeggen. Over het bidden zal ik je een voorbeeld geven. Stel er gaat iemand bidden in de samenkomst of tijdens een bidstond. Die persoon bidt een gebed met allerlei woorden wat de Heer in hem heeft gedaan en voor hem heeft gedaan. Wat daar op dat moment gebeurt is dat Zijn Naam ijdel gebruikt wordt tot verheerlijking van de persoon zelf. Het zicht gaat van Christus naar de persoon.
In de gemeente van Christus zie je mensen die graag gezien willen worden. Ze worden op een voetstuk gezet. Als die persoon voor je bidt dan telt het, alle anderen zijn minderwaardig. En de mens wordt op een voetstuk gezet zodat degenen die dat doen een graantje mee kunnen nemen van de ontvangen eer. Wie vanuit de Heilige Geest bidt, verheerlijkt de Zoon van God, daar herken je het verschil. Dan kan ook iemand bidden in de samenkomst, niet alleen in de binnenkamer, en de Heer verheerlijken. Dan is het gebed namelijk gericht op Jezus Christus alleen en niet op de persoon zelf. Hoe meer de religie verdwijnt en de Geest in ons werkzaam is, zal zichtbaar worden wie Christus is.
Het is niet alleen in gebeden maar ook in de liederen en werken. In veel liederen wordt er steeds meer de nadruk gelegd op wat Jezus voor jou heeft gedaan. U bent zo goed voor mij, U zocht mij, Door U mag ik, enzovoort. Het is niet per definitie verkeerd maar de aandacht gaat hier meer en meer naar het individu toe en de muziek begint steeds meer op wereldse popmuziek te lijken. Waar de aandacht naar Jezus zelf toe gaat is er ruimte voor aanbidding en verheerlijk van Hem en niet de mens. Voor de werken geldt precies hetzelfde. Er zijn christenen die veel werken voor de Here Jezus doen maar doen ze het ook in gehoorzaamheid aan Hem of voor zichzelf?
De gebedsriemen en de kwasten worden zichtbaar in ons leven op de juiste manier als wij de Heilige Geest in ons alle ruimte en zeggenschap geven. Dan is het geen religie meer zoals bij de Farizeeën. Dan wordt Gods Wet en Naam niet ijdel gebruikt maar verheerlijkt en levend zichtbaar in je. Wie zijn eigen wil op het altaar legt, wil verbroken worden, hoe moeilijk dat ook is. Maar ondanks alle weerstand en overleggingen van het verstand ben je toch bereid die weg te gaan in gehoorzaamheid aan de Zoon van God.
Waarom zou je het loon willen ontvangen van mensen dat tijdelijk is? Wie de eer zoekt van zijn Zender, die is echt. Je moet jezelf de vraag stellen, ontvang ik liever de eer van mensen? Of hoor ik liever van de Here: wel gedaan gij getrouwe slaaf. En wij zijn veel meer geworden dan slaven, we zijn kinderen van de Allerhoogste God in Jezus Christus en dien gekruisigd. Er zijn helaas veel christenen die het zicht hierop kwijt zijn geraakt. Het lijkt allemaal mooi maar als je verder kijkt zie je dat ze Zijn Naam ijdel gebruiken. Ten diepste is er nog niets afgelegd, niets gestorven van het eigen ik, en dan blijft de graankorrel op zichzelf.
De graankorrel moet de grond in, onzichtbaar, daar moet deze graankorrel sterven. Daar vindt de transformatie plaats van een graankorrel. En dan komt het naar buiten, de vrucht. De werken Gods mogen werken door de Heilige Geest, door de kracht van God, niet van mensen. Dat wij ons leven mogen verliezen, niet aan eigen werken of zelfverheerlijking, maar aan Jezus. Hij is het waard, Hij is alles waard en Hem alleen komt toe alle eer.
Comentários