Zij zeiden tegen Mozes: Spreekt ú met ons, dan zullen wij luisteren, maar laat God niet met ons spreken, anders sterven wij. Mozes zei tegen het volk: Wees niet bevreesd, want God is gekomen om u op de proef te stellen en opdat de vreze voor Hem u voor ogen staat, opdat u niet zondigt. Exodus 20:19-20 HSV
Spreekt u maar met ons. Naar u willen wij luisteren als onze leider. Maar we willen geen persoonlijke relatie met onze Redder, onze God. We hebben liever een religie. Want als we wetjes kunnen volbrengen dan kunnen wij onszelf op een voetstuk zetten en anderen laten zien hoe religieus wij zijn. En we leggen het anderen op om net zo heilig te worden als ons. Dat is geen heiliging, het is manipulatie. Het maakt anderen angstig en die angst wordt gebruikt om mensen te manipuleren.
Mozes moest tot het volk spreken, maar toen hij lang wegbleef werd hij aan de kant gezet (Exodus 32:1). De religie die afgoderij tot gevolg heeft, werd een werkelijkheid. Het gouden kalf werd gemaakt (vers 4). Al deze dingen zijn ons ten voorbeeld opgeschreven. En je ziet precies dezelfde dingen in de gemeente van Christus ontstaan. Het heeft niets te maken met de Israëlieten, het heeft te maken met onze rebelse natuur.
God stuurde richters om het volk te leiden tijdens hun strijd in Kanaän. En Samuël was zo’n richter. Gods bedoeling was dat heel het volk een koninkrijk zou zijn van priesters en een heilig volk zou zijn (Exodus 19:6). Maar Mozes werd verworpen voor een gouden kalf. En God werd verworpen omdat het volk een koning wilde (1 Samuel 8:7). Ze wilden zijn als alle andere volken (vers 20). Haal de wereld binnen en je wordt als de wereld. Dat gold voor Israël en dat geldt vandaag de dag ook voor ons als gemeente van Christus.
Er zijn mensen die het kruis van de vergeving willen ontvangen, maar die vervolgens niet dagelijks hun kruis willen opnemen. De prijs betalen om Hem te volgen. Het sterven aan onszelf. Dat wij alles op het altaar leggen, onze wil, onze verlangens en gevoelens. Niet dat wij Hem zeggen wat Hij moet doen maar dat wij zeggen: Hier ben ik om Uw wil te doen God!
De voorganger, de dominee, die moet deze mensen leiden. Als de voorganger het zegt dan klopt het. Ik heb deze fout zelf gemaakt. Als de voorgangster haar zegen gaf dan was het goed. Maar heb ik zelf geen relatie met de Here Jezus? Heb ik ook niet de Heilige Geest ontvangen die mij leidt naar De Waarheid? Willen wij een relatie met de Here Jezus zelf door de Heilige Geest geleid? Of willen wij een koning over ons? Mensen willen graag sterke leiders, ook in de gemeente. Maar waarom? Is dat om overheerst te worden en een wit voetje te halen bij de voorganger? Mensen zetten mensen op een voetstuk in de hoop diezelfde eer te ontvangen, en dat is gevaarlijk. Kijk maar naar onderstaande tekst.
Ik bedoel dit, dat ieder uwer zijn leus heeft: Ik ben van Paulus! En ík van Apollos! En ík van Kefas! En ík van Christus! De eerste brief van Paulus aan de Korintiërs 1:12 NBG51
Er worden partijschappen gecreëerd en de volgende stap is een scheuring. Zijn voorgangers dan helemaal onbelangrijk? Zeker niet. Ze zijn er om de gemeente op te bouwen. Een voorganger die je dichter bij de Here Jezus brengt, die vervuld is met de Heilige Geest, dat is een voorganger die opbouwt en sticht. En dat zijn de voorgangers die niet de eer van mensen ontvangen, maar waarvan de kudde de Here Jezus zelf verhoogt. Voorgangers die het geloof hebben van een mosterdzaadje, die zijn het waarvan je kan zeggen, hun geloof volg ik na. Maar let goed op ze, het is zelfs een opdracht (Hebreeën 13:7). In vers Hebreeën 13:17 staat dat wij onze voorgangers moeten gehoorzamen. Maar iemand die de kudde slaat, die moet je wel onderscheiden en diens geloof moet je zeker niet navolgen. En die waakt niet over de zielen. En hoe herken je of iemand de kudde slaat? Door te onderscheiden door de Heilige Geest. Als je deze tekst altijd letterlijk neemt alsin: ik moet altijd de voorganger gehoorzamen, dan kom je onder een macht te staan die niet uit God is en je wordt gemanipuleerd en uiteindelijk gedomineerd. En angst is je deel. Want wat als ik het niet goed doe of niet de goedkeuring krijg van de voorganger. Het is een fundamentalisme van: het staat er dus ik doe het. Maar je verliest je zicht op Jezus en de voorganger neemt Zijn plaats in.
Het is aan ons om onze eigen relatie met Jezus serieus te nemen. Dat wij bereid zijn te sterven aan onszelf. Dat wij bereid zijn Hem te volgen waar Hij ons ook heen stuurt. Want Hij is dat waard. Als wij vervuld worden met de Heilige Geest dan is de rekenschap van de voorganger niet zwaar, dan hoeft hij niet te zuchten en heeft hij vreugde (Hebreeën 13:17). Zoals God wilde dat Israël een heilig volk zou zijn van priesters, zo wil de Here Jezus dat ook voor ons (1 Petrus 2:9). En hoewel Israël verviel in afgoderij, zal God terugkeren tot Zijn volk. Er gebeuren dwars door al dat lijden veel wonderen in Israël. En hoe mooi zal het zijn als ook Israël tot de volheid komt die God voor hen bedoeld heeft. Want dat gaat komen. Dan zullen wij samen zijn als één volk met één Herder. En wat een tijd zal dat zijn en die tijd gaat komen. Dan zal er 1 Koning, De echte Koning over ons zijn en dat is de Allerbeste Koning die er is, Jezus Christus, de Zoon van God.
Comments